اثر شوری آب بر عملکرد ارقام مختلف گندم در آبیاری بارانی

به منظور مطالعه اثر شوری آب با روش آبیاری بارانی بر عملکرد ارقام مختلف گندم با اختلاط آب شور و شیرین، آزمایشی در سال زراعی 77-1376 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی رودشت اصفهان به صورت کرت های یک بار خرد شده، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در چهار تکرار اجرا گردید. کرت های اصلی به چهار تیمار آب (با هدایت الکتریکی آب متوسط 5، 7، 9 و 11 دسی زیمنس بر متر) و کرت های فرعی به چهار رقم گندم (مهدوی، کراس سرخ تخم، قدس و نیک نژاد) اختصاص یافت. هر تکرار آزمایش به ابعاد 30×15 متر بود که در رئوس شبکه 15×15 متری از آبپاش های نلسون با زاویه پاشش 360 درجه و به شعاع پرتاب آب حدود 15 متر قرار داشت. به منظور آبیاری کرت ها از روش تلفیقی بارانی آب شیرین و شور استفاده به عمل آمد. مقایسه میانگین داده های حاصل از اندازه گیری تیمارها به روش دانکن در سطح 5 درصد نشان داد که: تیمارهای مختلف کیفیت آب بر عملکرد دانه اثر معنی داری داشتند. عملکرد دانه با کیفیت آب 11 دسی زیمنس بر متر نسبت به 5 دسی زیمنس بر متر 50 درصد کاهش نشان داد. ارقام مختلف از نظر عملکرد اختلاف معنی داری نشان ندادند. ارقام مهدوی و نیک نژاد به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. میانگین وزن خشک اندام های ارقام در مراحل گلدهی و رسیدگی فیزیولوژیک اختلاف معنی دار نشان داد. رقم مهدوی بالاترین و رقم نیک نژاد کمترین وزن خشک را داشتند. میانگین وزن هزاردانه ارقام اختلاف معنی داری نشان داد و ارقام مهدوی و قدس به ترتیب بیشترین و کمترین وزن هزار دانه را داشتند. میانگین انباشت یون سدیم و پتاسیم در برگ پرچم مرحله گلدهی نیز اختلاف معنی داری نشان دادند. رقم مهدوی بالاترین انباشت یون پتاسیم و کمترین انباشت یون سدیم را در برگ پرچم داشت.